Najważniejsze elementy wyposażenia kościoła neogotyckie, zostały zaprojektowane przez C.J.B. Lüdecke w 1871 r. i wykonane w 1874 r.; ufundowane zapewne przez Lazarusa IV „Lazy” hrabiego Henckel von Donnersmarck i jego żonę Marię von Henckel z domu hrabinę von Schweinitz und Krain, baronową von Kauder. Są to: ołtarz główny z sygnowanym obrazem olejnym autorstwa Ferdinanda Wintera, przedstawiającym „św. Annę uczącą Marię”; ołtarz boczny południowy z sygnowanym obrazem olejnym autorstwa Ferdinanda Wintera, przedstawiającym „Chrystusa z sercem gorejącym i kielichem eucharystycznym”; ołtarz boczny północny z sygnowanym obrazem olejnym autorstwa Ferdinanda Wintera, przedstawiającym „Matkę Boską z sercem gorejącym i Dzieciątkiem”; ambona oraz empora i prospekt organowy. Ponadto zachowane także neoromańska chrzcielnica z ok. 1874 r.; zespół neogotyckich figuralnych i ornamentalnych witraży z l. 1872-1874, wykonanych przez wrocławską firmę Adolpha Seilera, a także neogotyckie ławki i ława kolatorska, balustrada prezbiterium, konfesjonał z ok. 1874 r. Na wieży zachowany dzwon z 1520 r. zawieszony na konstrukcji z 1912 r. oraz uszkodzony zegar wieżowy z 1887 r.
[za:] Studium wartości kulturowych gminy Kostomłoty, Online: